Poezja

Ponury dzień ,ponura ja
ponure zycie do przodu gna
ponure myśli w ponurej głowie
w końcu obudzę sie i powiem;

skąd ten żal
skoro deszcz płacze za mnie
skąd ta pustka
skoro ktoś żyje dla mnie
skąd ten smutek
gdy wokół się śmieją
skąd ten strach
skoro mamy nadzieję..

Przejaśniał dzień ,uśmiecham się
dzis juz życie nie jest złe
wesołe myśli w wesołej głowie
i czasem tylko Tobie powiem;

skąd ten żal
skoro dzeszcz placze za mnie
skad ta pustka
skoro ktoś zyje dla mnie
skąd ten smutek
gdy wokól się śmieją
skąd ten strach
skoro mamy nadzieję..