Poezja

Piękne i rumiane
słońcem malowane
jabłko jak kobieta
serca męskiego podnieta
dziewiczą świeżościa pachnąca
zielona ,niedoświadczona,gorąca
kusi zapachem i smakiem
i on
jakby był robakiem
wgryza się w jabłko czerwone
bierze ją za swą żonę
i gnije latami kobieta
z robakiem facetem
i drąży,wysusza
i krąży,zagłusza
aż życie traci wątek i smak
gdy on siedzi w niej jak robak