Poezja

Krew,śmierć i pożoga
miraz francuskiej korony
płoną ciała,stosy ,trwoga
w morzu czerwieni chce anglik nałożyć

Twarda i nieulękniona
dziewczyna prosta z pola
królowi idzie założyć koronę
taka jest Boga wola

Oj ,Joanno,dziewico ,panno
ten szept,ten szum,ten głos
w młodzieńczej głowce opętanej
wśród wojny prowadzi cię na stos

Ta zbroja i ten miecz
bohaterko Orleańska
da królowi korone ,tobie śmierć
a krajowi początek zwycięstwa