Poezja

w tej właśnie zbrodni
w tym cierpieniu
w niedojrzałości uczuć i emocji
w kłamstwie szerokich poglądów
i skarłowaciałej mądrości
w nieobecnej nadziei
i porzuconej wierze
dopala się ostatnia iskra prawdy
że miłość zadeptana przez innych
rozjechana butnością frazesów
sfałszowana przez rodziców
udręczona przez teściową
oskarżona nienawiścią i pogardą
samotna i nieobecna w sobie
jest okrutna
jak spiętrzona rzeka niszcząca
wszystko wokół co ma w zasięgu
jest upadkiem bez cienia wątpliwości
niezrozumiała po ludzku czeka przebaczenia
może dotknąć każdego  





2012-02-07