Poezja

nam się wydaje że wiemy jak i po co
kiedy to było lub co się wydarzy
łatwo nam pisać a jeszcze łatwiej wykrzyczeć
umieścić na zębie wszechwiedzy
własną koncepcję rozwoju
jedyną i słuszną drogę do celu 
a drogi mamy jak widać
zmarnowane zużytym asfaltem głupoty
powykręcane w odwrotną stronę sukcesu
ciągle za krótkie i dość zawiłe
pełne dziur martyrologii
tak oto mali wybrańcy w przykrótkich spodenkach
napełnieni goryczą wiedzy
mądrości szukamy po polach 
zaoranych tradycją wolności w pośpiechu
przezorność chowając za siebie





01.09.06