Poezja

niezdarnie tańcząc ze sobą na obłokach nieba
jeszcze niepewni tego że czas ich minął
odbitym światłem nieskończoności
wpatrzeni w siebie odległością życia
kurczowo trzymają i ciała i dusze
by nic nie utracić z przemijalnego
może się uda miłością zachwycić
Pana Stwórcę Wszechrzeczy
by im pozwolił tak tańczyć długo
przytuleniem i ciała i duszy