Poezja

paplać mielić jęzorem po próżnicy
udawać księcia z innej bajki
rozmijać się z prawdą
orzekać kary bez sądu
wyjaławiać miłość
uprawiać nierzetelność mowy
udaje się nam najlepiej
gdy nie ma w nas ciszy
a odgłos wieczności ustawiony na półce
zanika pośród wszechobecnej pogoni za sukcesem
milczenie staje się wyrzutem
rozstrojonego sumienia


2012-06-01