Poezja

 
jest w tej odwiecznej historii zbawienia
także i moja krótka droga ku wieczności
kiedy się moi rodzice chwycili za ręce
nieświadomi tego co im Bóg przyniesie
a potem gdy zimy mijają za prędko
a jesień uparcie lato wygania do niebytu
ja w tradycyjnym pragnieniu miłości
całując dłonie mojej żony z podziwem
nieświadomy zupełnie co się z nas narodzi
mam swój udział w zbawczej historii świata