Poezja

 I
 
a gdy przyjdzie ta chwila
gdy wszystko będzie nowe
wstanę do pracy ochoczo
rześko stawiając stopy
uprzejmy i życzliwy dla wszystkich
dobry choć niedoskonały w tym co zrobię
wrócę do domu uśmiechnięty z kwiatami dla żony
i z czasem dla dzieci
z wiarą że miłość przemaga wszystko
odmienia zwykłą codzienność
która dopiero wtedy nabiera znaczenia
gdy staje się nowe w nas i przez nas
 
 
II
 
i każdy kolejny dzień po nowemu
będzie niepodobny do wczorajszego
choć tak samo znaczony trudem i cierpieniem
będzie miał swoje bolączki
lecz w jednym będzie się różnił od starego
gdy człowiek będzie istotą wszelkich działań
by inni poczuli radość dzieląc się sobą
bo przecież miłość nigdy nie jest dla siebie
wypełnia się cała gdy służy w potrzebie
niezmienna i stała pozwoli nowemu zagościć na stałe


2013-01-12