Poezja

budować wieżowce aż pod nieba bramy
jeździć koleją szybko jak samolotem
zaglądać w okna wszechświata promami
klonować zwierzęta i może już ludzi
to nam przychodzi łatwo w dobie techniki
lecz coraz trudniej nam być dla ludzi
czasem który stanął w miejscu
wierszem co ma siłę wulkanu
wiarą która przemienia pragnienia
miłością bez której wszystko to runie
uśmiechem który zostaje najdłużej


 2015-01-06