Poezja

 
w tym wymiarze gdzie jestem bogiem
na małej planecie w centrum swego wszechświata
stwarzam wiersze jak ludzi
każdy inny w zamiarze podobny do siebie
żyje odrębnością znaczenia
bez kropki na końcu nie ogranicza
bez wielkich liter nie stwarza pozoru wyższości
 
w tym świecie gdzie wszystko jest możliwe
wiersze jak ludzie umierają przedwcześnie
szukają wzajemności tych samych prawd
same dla siebie niczemu nie służą
spięte w tomik nabierają głębszego sensu
dają poczucie zrozumienia
jak stwarza się życie przez słowo 


 2011-02-24