19 kwietnia 2015
taka zwyczajna
nim minie dzień jak długie życie
wciąż czai się we mnie poezja
taka zwyczajna niedouczona
każe mi pisać co we mnie jaśnieje
uczy oglądać świat Bożym spojrzeniem
że nie wszystko jest proste
musi się czasem życie zapętlić
by odnaleźć zagubioną drachmę miłości
gdy jest sama dla siebie nie istnieje
czujna na uśmiech wrażliwego Boga
wciąż w drodze po świętość w pokorze
2015-04-19