Poezja

pani Wandzie Szczypiorskiej

taka piękna dusza
ufająca słowu
co w kokon zamotane

niby jedwabnik
na drzewie białej morwy
delikatniej

oddycha

kruchym światłem
barwiąc zaprzeszłe
lawendowe i seledynowe

wzgórza dobrej nadziei
wzgórza nadziei

łagodniej