Poezja

Beata Adamów, 29 maja 2010

Zagubiona.

Błąkając się przez lata
gruntu nie znajdując
wymknie się cicho
niezauważona
bo nikt słowa zostań
nie wypowie
kolejnej jesieni i zimy
i wiosny i lata
bezszelestnie krażyć
będzie szukając
serca dobrego
niłość.