Poezja

marcin chromiński, 30 maja 2010

***

Jeszcze powiewa czarnym kirem
w niemej rozpaczy pogrążona
co jeszcze wczoraj zapomniana
a dziś tak ważna – biało- czerwona.
Słowa: Bóg, Honor i Ojczyzna
znowu zyskały na wartości.
Dziś nie żyjemy podziałami,
dziś pamiętamy o solidarności.
Krótka to lekcja jest historii,
kurs przyspieszony patriotyzmu,
przypomną tym co chcą zapomnieć
o wielkich zbrodniach komunizmu.
Jak piękniej dać świadectwo prawdzie
niż przez śmierć godną bohatera?
Pamięci o Golgocie Wschodu
już Wielki Brat nie sponiewiera.
Kto bohaterem był, kto zdrajcą
historia może kiedyś przyzna,
kiedy o krew wybitnych ludzi
znów upomniała się Ojczyzna.
Polacy – wieczni romantycy
dziś się nie wstydzą łez przed światem.
Znów górnolotne deklaracje
że Polak Polakowi bratem.
Lecz jutro emocje opadną
przywary polskie dadzą znać o sobie –
dobrze o swoim rodaku powiemy
dopiero gdy go ułożymy w grobie.