Poezja

Zatruty piszczel robaka
Krwawiąca wnęka bezdechu
Absorbujący rzut w przeszłość
Okaleczenie z blizną na policzku
Szacowana kwestia dwubiegu
W odchłani czystej bezdenności
Krzewy cierni na pustkowiu
Zdolne wiatr przechwycić
Plątanina uczuć na bezdrożu
By móc poczuć niemoc duszy
Duszy gdzie pęka kość
Wylewa się żeliwo serca
Zżera mięso życia do cna
Uczy jak kąpać się we krwi
Czuć jak piana wstydu oplata ciało
Widzieć jak odpada skóra żenady
I ład krwiobiegu wycieka do śmierci...