Poezja

choćby i sto lat trwał żal
wypłynę ku marzeniom
popłynę tamtym szlakiem

szlakiem co zostawił łzy
gdzieś na tamtym brzegu
co gości stare melodie

melodie o rozstaniu dłoni
nadziei sprzedanej sercu
wypatrywanej w nowym

nowym świecie co nastał
odbierając sen tak wielu
otworzył głębiny myśli

myśli co wypływają ciągle
w ten rejs niezapomniany
co stał się pamiątką po nas