Poezja

obudziło słowo, przeszłość
przypomniało:
ona zaczyna się od wczoraj,

ta przeszłość, właśnie ta 
a miało się zapomnieć! 
 
jeszcze spojrzałem na dziś
i zapomniałem:
od jutra będę nie żył

ta przyszłość, taka właśnie
a miałem jej nie doczekać!

patrzę znów na ślady, są
a nawet będą; 
znów straciło smak wszystko.