Poezja

czas spotkań
został już spisany
na straty
jak gołębie z  placu świętego Marka
gdzie przegrzany pałac dożów
pieści żart bezkrólewia
 
epoka ujmującego prozacu
i chuciwych elektrowstrząsów
unieważniła wszystkie
lepkie tęsknoty ponadplanowe
psychozy
 
biała ściana panicznego chichotu
potrafi jeszcze
(za poręczeniem ciekłych skrzatów)
ugłaskać do snu
wytrzeszczem oczu wypielęgnowanych
rączek