Poezja

posłuchaj
nad brzegiem jeziora
wiatr głośno opowiada 
to co zapamiętały trzciny
w miejscach gdzie można było się schować 
po wyczerpującej przyjemności 
spływu kajakowego
 
plusk wody w miarowych odstępach 
odmierzał z czasem słabsze ruchy
i coraz mocniejszy oddech 
dłonie pieściły wiosła  
słońce spijało krople wody
rozrzucone po całym ciele
usta szukały zapomnienia

nie było tam ciebie 

brzeg zbliżał się przenosząc zapach
w napiętych myślach zbyt głodnych
by chcieć więcej
 
czas zabrał klucze