Poezja

Myśli skroplenie; słów przeznaczenie
czyny zwiastuje; sen w taniec przeleje. 
Ścieżkami losu chodziło już wielu,
które wybrali, by dotrzeć do celu
szczęścia przyczyny w raju zatracenia;
dobrem popełnionym, jak zbrodnia słoneczna
uchwycenia piękna, spojrzeniem śmiałości,
by poczuć jej uśmiech na błękicie wiatru
niesiony powiewem marzenia białego;
dotykiem rozkoszy, rozpostartej mocy.