Poezja

trzymaj się, przed nami długa droga
miłość odpalana zdalnie przychodzi po zmroku
zawsze znajdą się dla niej nieuświadomieni, konwulsje
spłoszone strofy
 
gorące morze, pełne manekinów
nowa, lepka rasa, błyszczą w skrzydłach samolotów
ich mięso topi się, gdy wymawiają swoje imiona
 
wsłuchaj się w ten ból, dotknięcia 
wyrywaj kartki, rozsiewaj ponad głowami
wykiełkują z nich strefy zero, płomienie
rozerwane twarze 
 
żyzny las zamieszkiwany przez szkielety
i modlitw zamkniętych w czerwieni
 
spalonym świeczkę, perłom ogarek
resztę dla much i wieprzy