Poezja

Bezkres, głuche krzyki
łzy się już przelały.
Przeklinał świat cały.

Jasne słońca promyki
zatrzymał mur smutku,
po co żyjesz, głupku?
 
Pytania, domysły,modlitwy
opłakane skutki, picia wódki.
Rozum za krótki.