Poezja

Nie słyszy, gdy głośno wołam.
Nie widzi, gdy widać wyraźnie.
Nie wierzy, gdy udowadniam.
Nie patrzy, gdy pokazuję dokładnie.

Sens uciekł daleko w las.
Nie zagoił ran czas.
Smutek zapełnił studnię.
Ja wciąż wierzyłem obłudnie!