Poezja

wystrojona w srebro
romans ze słońcem zacznę od zaraz
moje niebo już nie ma kolorów
teraz we własnym cieniu ukryję
grzechy niepopełnione
wyobraźnię zawstydzę
obiecaną rozkosz odłożę na potem
moją przynętę
przyjmij prawdziwie po męsku
uznaj za zdobycz
pozostaw mnie samą sobie
nie wyprowadzaj z błędu
może
przechytrzę świadomość
na przekór

III.2012