Poezja

pełna kobiecej przekory
jeszcze obejrzę się za siebie
odnajdę piękno
minionych zdarzeń
 
przeszukam jak kieszenie
zakamarki pamięci
napotkam twarz młodą
własne winy radości i miłość
 
dokonane - wraca echem
z lasu pamięci
po co mi taka jesień
w której życia tak mało