Poezja

ziemia jak jabłko
banalne
gdyby obrać skórkę
wszystko by zniknęło
wulkany wąwozy huczące wodospady
ptactwo pod niebiosami rów mariański ryby
walenie wielkie i dumne
miasta lasy pustynie
i kości dinozaurów
lecz w głębi jądro ogniste
gorejąc dalej by trwało
po nas choćby potop
i tego za mało