Poezja

krople pośród drzew strąca
promień słońca który ogrzewa
tylko cienie pozostają wilgotne

jak słowa w szumie potoku
topią smutek za tęsknotą szukają
zaczepienia w srebrze kamieni


tam chłód wody ma znaczenie
chwili co pozostawiona sama
ginie wchłonięta przez ziemię