Poezja

do duszy
w głuszy umysłu
za namaszczeniem
rysów
za pustym zębów
gestem
do głębi odciętej
od jestem
szorującej za ciałem
trenem
 
mówię
ti sento molto bene!
 
lecz 
patrzę na świat 
"ichciałem"
truchło stare
zdrewniałe i zwapniałe
okostnie
wystawić jeszcze tej
wiośnie