Poezja

złowieszczo trzeszczą na okiennicy
pod sukulentami w igłach od ulicy
wysuszki z nadziei na powrót raju
 
z odpadów powstałe  nowe mary rają
a dokąd? dokąd!
stworza skrzydlate
ulęknijcie żywota
pod  konduktem  szmaty
 
wytrzeszcza marność  oczy złożone
nie masz ucieczki na tamtą stronę
i cknień pokurczonych  na ostatniej stacji
nikt nie przewietrzy w hołdzie
klimatyzacji