Poezja

[ pamięci ofiar]


kamień nie daje ciszy
drzewo osłony
woda życia
miarowy krok śmierci
unosi ptaki
dawno odpłynął ostatni drakkar

chciał coś powiedzieć
nie znalazł słów
wypluwał więc żale
co dziesięć sekund
celnie obnażając iluzję raju

naprędce zebrani uczniowie
nie ponieśli dobrej nowiny

śniłem że to tylko sen