Poezja

dopiekła ta cisza

powstrzymuję dopływ
świata
do powiek i uszu

zwinięty w kłębek
wiruję pod prąd wydarzeń
chcę wiedzieć wszystko
od początku
zbudować innymi myślami
ciebie siebie nas bez nas

telefon zapada się w kanapę
pod ciężarem czekania

zegar wbija i mnie coraz