Komisarz, 3 maja 2011
Przebijała się przez jeszcze zdrową tkankę mózgu,
choć mogła nie wpłynąć na wynik;
podejmowała działania,
kiedy wydawało się, że jej potrzebuje, odchodziła
ograniczona świadomością,
ulegała złudzeniu niemożliwości.
Będzie wracać -
bez powodu, do skutku.
Komisarz, 28 lutego 2011
granica jest zaklęta w górach to jej urok
sprawia że wędruję na krawędzi pomiędzy dwoma światami
droga prowadzi na zachód od miejsca w którym przy domu rodzi jabłoń
w moim landzie jej owoce wypełniają głód
tylko ty posiadasz moc która powali drzewo
jeśli przekroczysz granicę czar pryśnie
Komisarz, 23 lutego 2011
magia jest zamknięta w słowie
prawda jest inna niż ci się wydaje
ukryta za granicami których nie przenikniesz
kiedyś będziesz musiał je przekroczyć
mam jeszcze czas poszukam ścieżki słowa
powtarzaj jak zaklęcia wykują skałę
kiedy będziesz się pochylał pod ciężarem
odnajdziesz ją po drodze nad przepaścią spotkasz ślepców
tylko jeden trzyma się znaku
do(prawdy) to drogowskaz
jego nie lekceważ niech prowadzi cię dalej
na resztę nie czekaj to oni czarują
Komisarz, 16 lutego 2011
http://www.warszawska-wola.org/historia/wlurie.htm
po stłumionym akcie Woli rozebrali barykady
ciała mierzyła na oko
półtora metra
na dziedzińcu fabryki
tlą się nadal resztki
na ulicach niewielu z naszych
jeszcze pamięta patrzy na śmierć i wspomina
trzymające się jej dzieci
i to co niosła pod sercem
nadzieja przeżyła tylko po co
depczesz święte miejsca
Komisarz, 14 stycznia 2011
w języku, jak i w proksemice, poza intymnością,
przed gwałtem werbalnym istnieje obszar
na wyciągnięcie dłoni. jest za wcześnie
dla ciebie. dla mnie za późno na wyznania
w międzyczasie. spostrzegam dystans indywidualny,
to terytorium, w którym rządzi mowa
trawa to tylko obietnice. w związku
słów terminy są już określone.
mogę złamać tabu,
zakrzywić przestrzeń-
to proste. zdania
będą podzielone i równoległe.
jak nasze światy. patrz
na równoważniki: tutaj do mnie,
drogi. jest też czas. w nim kwestia i różnica
między nami. lepiej, żeby nie istniał(a).
Komisarz, 29 grudnia 2010
Oko błyskiem zachodziło w ocean, kiedy
zauważył powracającą do gniazda góralkę.
Z przymrużoną powieką szukał w obiektywie
właściwego ujęcia dla naświetlenia negatywu.
Efekt zachodzącego słońca skazywał na krótsze czasy.
Mógł również odwrócić się plecami do zachodu
i poszukać innego tematu na reportaż.
Jednak skrzeczące nienaturalnie dźwięki
jakie wydawała samica ssaka
komunikując się z młodymi,
obudziły w nim długo nieobecny instynkt.
Przycisnął nieodpowiedni guzik aparatu,
w momencie kiedy te rozpierzchły się w popłochu
po jaskrawo żółtych skałach,
wtapiając się w tropikalny amarant nieba,
po którym polując, szybował czarny orzeł.
- Jugendamt!- wydawało mu się, że zaklął po niemiecku.
efekt zachodzacego słońca (objaw
Parinauda) - izolowane spojrzenia ku górze. Polega na widocznym u
pacjenta skierowaniu gałek ocznych w dół. Występuje głównie u małych
dzieci jako jeden z objawów wodogowia.
Komisarz, 22 grudnia 2010
języki nam poplątał wtedy
smak Portera
poczułam
twój deficyt na ustach
tymczasem
wiatr mnie pognał na zachód
Komisarz, 21 grudnia 2010
gest orantki wskazuje
czas na ekspiację
w fiolecie ornatu
nie znalazła pojednania
przy ołtarzu
obca dłoń
zgasiła płomień z roratki
Komisarz, 21 grudnia 2010
Jeszcze tylko jedna przełęcz
i w dół. Po łańcuchach, możliwe że bezpieczniej.
Gdyby tak każde z osobna. Jednak
udzielą lekcji, jak podawać dłonie.
Zaciskają koniuszki na krawędziach,
skały kruszeją pod stopami.
Na pewno im się uda.
Razem!
Zrzucić plecaki i odpocząć. Pod krzyżem
rozciągają się widoki przebytej drogi,
której końca...
Są tak samo bliscy jak i dalecy.
Ponoć wszystko mieli dopięte na ostatnią klamrę.
Miała iść przodem badając teren. Po nim widać zmęczenie.
Było zbyt późno, aby dostrzec grań.
Już wcześniej rozchodziły się ścieżki. On pomylił
tymczasem drogi.
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade
