Poezja

pnie obumarłe skóra zdarta do osocza soki
pod prąd - rzeka nóg litą zielenią z podłożem
wrzosy grzybnie nawet nie wytwory wyobraźni 
magdaleny nie picassa łączenia graniaste
tylko pnie kosmosem nawiane - gdzie szarpie linią
po wnętrzu - bez głów