Poezja

za lasem hen z górami w tle
gdzieś w głębi dni pod stropem gwiazd
poszumem wśród odwiecznych drzew
bajkowe sny rozdaje wiatr
 
o malinowych krzakach miedz
drzemiących łąkach pełnych traw
o tym na jaką nutę gra
pobliskiej rzeki rwący bieg
i w jakim to różowym śnie
schylają się kielichy malw
 
na zboczach gór doliny dnie
pod parasolem chmur i barw
w uprzęży dni i godzin mknie
wraz z przemijaniem bajek czas
 
tęczowych kropel lśniących w deszcz
granatu jagód w cieniu gniazd
kolorów jakie niesie brzask
spływając szmaragdowo w mech
i ciszy w jakiej snuje pieśń
zaklęty w słońcu stary głaz
 
za rzeką hen z górami w tle
odwiecznym szumem śpiewa las



Kolorowego dzieciństwa, Zuziu. Dorosnąć zawsze zdążysz. ;)