Poezja

Jesteś tym, na którego mogłabym czekać.
Jeśli bym tylko wiedziała, że to możliwe.
Mogłabym przez jakiś czas żyć złudzeniami.
Ale czy długo tak wytrzymam?
Spadnę wreszcie na ziemię,
By poczuć twardy grunt pod mymi stopami.
Już we mnie nie będzie tyle wiary.
Cierpliwości też zapewne braknie.
Dojdę tylko do jednego wniosku,
Że znów za złudzeniem podążyłam,
A ono ucieka przede mną jak bańka mydlana.
Ja tylko patrzę, kiedy się rozpryśnie i zniknie.