Poezja

nikt nie powiedział że nie można
od nowa nastroić zmysłów

pół wieku dzierga historię wchłania zapachy
dźwięki utknęły w pomylonych oczkach
nierówny splot wydłużył i skrócił
nieproporcjonalnie

i już nie grzeje w zziębnięte wieczory
zostaje malowanie ognia
nutę zapachu świeżej trawy
oszukuje budzona na siłę wyobraźnia

chyba pora
zacznijmy od smaku mleka
wyprowadzenie własnego wzoru
będzie teraz dziecinnie proste

można nauczyć się żyć bez skaz