Poezja

Tylko resztki...
zaplątanych w kręgosłup
stoisz jak ten szczeniak ze łzami w dłoni
gdzie pocałunki nocne uniesienia
czekałam w oknie na pustkę i słów milczenia
zamknięte i sznurem oplątane w starej kopalni na wieki pogrzebane
moje resztki serca.