Poezja

tak trudno grać płochliwą sarnę
być pąkiem róży
spoglądać fiołkiem
w przestrzeni
pociętej magnetycznymi falami
zawieszam na nich uderzenia klawiszy
szybsze niż smakowanie słów
sekundy na porozumienie neuronów
bez obrazu bez zapachu
bez zbędnych uczuć
nawet uśmiech nie ma się gdzie
zabłąkać