Poezja

dziękuję moim ciotkom
za łąkę nad rzeką
za janówkę wylaną
z wąskiego koryta

dziękuję siostrze
za zapach rumianku
słońce księżyce
po dwóch bokach stołu

brzozom białym dziękuję
i kosmatym wierzbom
z gałęziami nad wodą
co płynie do ujścia

dziękuję tobie kraju
rolniczy i leśny
że wciąż piszesz
na strunach
moich płytkich zwrotek

lecz nade wszystko patrzę
w moje dziwne życie
odpływa jak patyk
rzucony do rzeki

kopałem długo ziemię
aby z niej wydobyć
błyszczący dzień
o którym mówili że rośnie

dziękuję ci ziemio
pamiętam twój zapach
smak cierpki i gorzki

                        Świder, 23 listopada 2013.