Poezja

Pierzaste dusze
białych ptaków
boją się
rozproszenia
tylko razem są
kluczem

Ich domem jest
miejsce początku
gdzie indziej
omdleją
zadławi je
tęsknota

Wtopione w tło
czują
beznamiętność
zamykają w sobie
niezapamiętany
sen