Poezja

na początku i na końcu ręce stają się silne i sprawne
mogą unieść dziecko starca cały świat

budzi się we mnie czujne zwierzę mądra wilczyca
liże rany krąży wokół gniazda niespokojnie
bo śmierć jest w pobliżu
bo śmierć jest wrogiem z głębi lasu

słyszę jej pomruk widzę jak drąży podskórne korytarze
zmywam zapach który zapowiada ciało pod palcami
krzyczy

na początku i na końcu wyostrzają się zmysły