Poezja

 
Jesień, utkana z mgieł,
Wypływa z kropli deszczu.
 
Wilgoć jest szara.
Kolory  liści płowieją
W szeleszczących szalach.
Obnażone drzewa zasypiają.
Krakanie wron  głosi chłód.
 
Podziwiam niezmienność
Rytmu życia i naturę.
Tak samo jest  każdego roku.
W jesieni odnajduję
Kruchą nostalgię, śpiący spokój.