Poezja

wypijemy po kielichu
a pierdolić
wypijemy
co nam zostało
tylko pić
póki turla się życie

napełniaj szklanki
wejdziemy na fazę
niech napięcie
wyrzuci kopytami
wszystkie bezpieczniki

wystrzeli nas w kosmos

tak

z parkowej ławki
popatrzymy na marsa
a marsjanie na nas