Poezja

Gert Strydom


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

17 lipca 2014

When the moon rises in the concrete jungle

When the moon rises in the concrete jungle
she notices how bare, how stripped
the park is in the early winter
 
and she becomes aware of the chill
that does not only pierce through her body
but is freezing her whole life.
 
She notices the moon that is white
as if the rays of it
are unreachable and bleak
 
and in the distance there are lights
that is beckoning all of the time
that twinkle
like the decorations of a Christmas tree,
 
which reminds her of a world
where people gambol and cavort,
reminds her of the tinned pleasure
that only lasts for moments
 
and the price of it
comes with the pain of AIDS,
does penetrate with painful claws
for days, weeks, months and sometimes years
bringing you staggering
to where you can go no further.






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1