Poezja

usadzili samotnie w ciszy
dokoła skupione trzy kobiety
na nieobecność ściągawek
 
zapisano numer pesel
nauczony na pamięć -
więzień melduje się!
 
mistrza z Czarnolasu
i nieodżałowanej Osieckiej
lęki egzystencjalne
 
lub
 
codziennością w getcie
zebrana sukienka na biodrach
umiem być szczęśliwa!
 
cztery strony rękopisu
nadzieja spływająca z tuszem
na białe karty przyszłości
 
uniesioną dłonią zatrzymała czas
przez złożone palce uśmiech
wdzięczności pełen
 
nie dali Chłopów!