Poezja

spóźnia się - bez zaskoczenia.
tkwimy w beznadziei.
p o ł ą c z e n i e  o d r o c z o n e -
milion lat w mojej głowie.
zbliżam się do krawędzi.
- zapalimy?
- nie, spodziewam się,
że jeszcze przyjdzie pociąg.