Naykd Poet, 6 lutego 2012
Humanity’s struggle to survive has become all too clear
Especially for those who hold love of life dear
The struggle for some is far greater than for most
But for the majority of this earthly world – face it – we are all `toast’
Oligarchy and hegemony are words often used
To effectively communicate how the majority of humanity is being abused
So what is the solution to this condition if there is any?
Truth be know it can all be resolved by eliminating – the Penny
The Penny a symbol of that which pervades all
That being Money the cause of humanity’s fall
It fuels power to control and greed to gain
With total disregard to the infliction of suffering pain
Prophetic wisdom of civilizations, ages past
Speak to global apocalyptic crisis heading our way fast
Measures of worldly events recently seen to unfold
Holds evidence of some truth to this wisdom being told
Foundations of institution upon which modern society has been built
Are crumbling under the weight of ever increasing lies and deserving guilt
From those who selfishly feed from the trough replenished by the many
That soon once disaster finally strikes – for all there won’t be any
As in nature, cycles of replenishment is needed to rid of a deathly blight
For humanity, with its cleansing, a golden-age of shared prosperity might see the light
It may be its last opportunity to make life on this Earth finally right
But should this need correction not manifest; life for all will seem an endless night.
Naykd Poet, 4 lutego 2012
‘Americans get closer to building weapon of the future’
Who is left to reign in this ruthless Power
Whose ambitions unrelenting is to tower
Leaving peoples of other nations to cower
Their war-fed ambitions this Earth they’ll scour
A Super-Power that brandishes a mask of love and peace
Beneath which lies its true face of contemptuous deceit
While pledging a false-flagged allegiance to democracy
It raises the RED WHITE and BLUE to global hegemony
Unquestioned, eliciting the co-operation of equally devious allies
Their ambition fed by promise to a piece of the ‘wealth’ pie
By Security Council manipulation to their charted course
Collectively sanctioned to take what they desire - be it by force
Who is left to reign in this ruthless Power
Lest we see the construct of yet another Babylon Tower
This land of Earth with faces and speech of many nations
Must be saved from their impending global conflagration
Naykd Poet, 3 lutego 2012
‘Stephen Colbert’
This ode of word to the King
Of the comedy hour
His craft of speak
Is yielding much power
Nightly he espouses
A pundits cynical political view
To most who watch
It sounds as something new
The double entendre of his nightly spiel
Is taken by some who think it real
He manifests reasons for thought
A most clever and insightful plot
His wisdom portrayed by his crafty craft
Even all the while making his audience laugh
How great is Stephen’s desire to have you know
That his is not just another COMEDY SHOW
But before the close there’s need for just one more claim:
To all who are aware; Stephen Colbert - is more then just a name!
Naykd Poet, 3 lutego 2012
hanging from the rafters
raven crow pecks a dead starring eye
none to the wiser or caring
for a reason ‘why?’
urine stained trousers
unlaced street worn shoe
the breeze echoes an eery cry
what misery had this to do?
no one to the asking: ‘why?’
Naykd Poet, 29 stycznia 2012
Eons ago upon this living Earth
Repentant souls wanton for redemption
Mired in famine, illness and dearth
Their lack of true faith, their only prevention
Though much time has past to this time of place
The yearning for forgiveness remains
But yet still lacking is their will of grace
Rending encumbrance of ills to sustain
What seed of wisdom failed to root?
That enlightenment to salvation sought eludes
The answer avails its self even to the deaf and mute
For it is harbored within each and all to construe
Naykd Poet, 29 stycznia 2012
The building never ends
The end is never in sight
Brought to this world
With harden hands, to make things right
To tell this story, seldom told
Of courage and strengths
Of the human heart, brave and bold
Driven by purpose to achieve goal’s lengths
Diffused from origins, original plan
To recognize birth’s importance given
Is to lineage of original women and man
For humanity to be forward driven
Generation upon generation, the building never ends
And with reason, the end is never in sight
Brought to this world to extend
With harden hands, to make all things, ultimately, take flight
Naykd Poet, 29 stycznia 2012
Whimsical, magical fantasy world a joy to behold
Omnipresence of wonders of creativity seem to unfold
Notorious antics of spirited pixies and goblins told
Dragon’s brazened in flight spew fire’s flame bold
Rambunctious, mischievous creatures to never grow old
Oracles of wisdom scribed, ancient and scrolled
Underworld of existence demanding imagination’s toll
Succumb to this wondrous adventure; allow its salaciousness to take hold
Naykd Poet, 26 stycznia 2012
Falling into a swamp I forgot was there
My eyes could see, but neither mouth nor nose could breathe for air
As my skin turned blue, my mind grew increasingly faint
Next I knew, I was in a place standing next to a glowing saint
He extended a hand as in a gesture to greet
Strange thing was I was now, standing on my own two feet
Bewildered and perplexed by, in what place I was
His comforting smiling face wordlessly said, `Don’t give it a fuss’
Calmly, still hand in hand, we walked
Though nothing was said, he began to talk
He spoke of this place, this land made by the gods
It was purposely intended for unabashed sods
It was the simple mention of this class of soul
I knew my life had succumb to its ultimate toll
Surprisingly enough I felt much at ease
Especially at the mention, I could have anything I please
As we wondered through hill and dale
My saintly friend continued his telepathic tale
My mind grew full, with what he had to say
And funny thing was, I seem to know it all anyway
We finally arrived at a sweet town that appeared quaint
Flowers seemed to sing and the buildings of rainbow paint
Many people cheerfully frolicked about the street
Gracefully bowing when we had chance to meet
Then in a flash I realized my guardian saint was gone
And there in his place was a man introduced as `Don’
I asked Don, `what is this place?’
To which he replied, `It was my mental space’.
This perplexing response to what I had asked
Put my brain in a boil with this deciphering task
It was then I began to realize what he meant
This was all my imagination – a mind’s invent
So, if it were that this was all in my mind’s creation
I likely could not have left my original situation
Having the sense that I had resolved this unusual puzzle
A strange floating fish appeared and with my nose, began to snuggle
Not wanting for this slimy creature to be sitting on my face
With hands flailing in the air I gave it chase
Then with a flash I suddenly realized
The enchanted place was gone and the water swamp lay open to my eyes
My mind regaining hold of what was in fact now real
My hands though chilled, something at them, I could feel
And there it was I saw, a trout of proportionate size
Starring back up at me with seemingly, knowing eyes
Abruptly sitting up feeling all wet and damped to the bone
My floating friend did not faultier nor want to leave me alone
My mind still foggy by what had just transpired
When the sun reflected on my speckled friend, I couldn’t help but admire
For through the translucent waters I was uncertain if to believe
Whether my eyes were still affecting what I could see
Especially after all that appeared to have gone on
There before me was a fish upon whose flesh appeared to be written: `Don’
_______________________________________
Wpada w bagno Zapomniałem było
Moje oczy widział, ale ani usta ani nos może oddychać powietrzem
Jak moja skóra się sina, mój umysł stawały się coraz bardziej słaby
Następna znałem, byłem w stojące obok świecące święta
Wyciągnął dłoń w geście pozdrowić
Dziwną rzeczą było mi teraz, stojąc na własnych nogach
Zdezorientowani i zakłopotani, w jakim miejscu jestem
Jego pocieszające uśmiechnięta twarz nic nie mówiąc rzekł: Czy nie dać mu kłopotów "
Spokojnie, jeszcze ręka w rękę, poszliśmy
Choć nic nie zostało powiedziane, zaczął mówić
Mówił o tym miejscu, na tej ziemi przez bogów
To było celowo przeznaczone do śmiałe sods
To była prosta wzmianka o tej klasie duszy
Wiedziałem, że moje życie się poddawać aż do jego ostatecznego opłat
Zadziwiające jest to, czułem się bardzo swobodnie
Zwłaszcza na wspomnienie, może mam coś mi się podoba
Jak zastanawiał się przez wzgórza i doliny
Mój święty przyjaciel kontynuował swoją opowieść telepatyczne
Mój umysł wzrosła pełne, z tym, co miał do powiedzenia
I zabawne rzeczy, wydaje mi się, wiem to wszystko tak
W końcu przybył do miasta, które pojawiły się słodkie osobliwy
Kwiaty zdawał się śpiewać i budynków farby tęczy
Wiele osób z radością frolicked o ulicy
Kłaniając się z wdziękiem, kiedy mieliśmy okazję spotkać się
Wtedy w jednej chwili zdałem sobie sprawę, moim opiekunem świętego nie było
A w jego miejsce był człowiekiem wprowadzone jako Don `"
Poprosiłem Don `co to za miejsce?"
Na co on odpowiedział: 'To była moja przestrzeń psychiczną ".
To zdumiewające odpowiedzi na co prosiłem
Umieść mój mózg w wrzenia z tym zadaniem rozszyfrowania
Wtedy zdałem sobie sprawę, co miał na myśli
To wszystko było moją wyobraźnię - umysł wymyślać
Tak więc, jeśli to było, że to wszystko w głowie kreacji
I prawdopodobnie nie opuściły mojej pierwotnej sytuacji
Mając poczucie, że muszę rozwiązać tę niezwykłą zagadkę
Dziwne pływające ryby pojawiły się i nosem, zaczęła tulić
Nie chcąc do tego oślizgłe stworzenia, które siedzą na mojej twarzy
Z rąk wymachując w powietrzu dałem go gonić
Następnie przy użyciu lampy błyskowej I nagle uświadomiłem sobie,
Zaczarowane miejsce było i bagna wody leżał otwarty na oczy
Mój umysł odzyskuje trzymać tego, co w rzeczywistości teraz prawdziwe
Moje ręce chociaż schłodzone, coś na nich, czułem
I to widziałem, pstrąga proporcjonalnej wielkości
Obsada z powrotem na mnie z pozoru, oczy wiedząc,
Nagle siedzący czując się cała mokra i tłumiony do kości
My pływających przyjaciel nie psują się, ani nie chcą zostawić mnie w spokoju
Mój umysł wciąż mgliste, co się właśnie okazało
Kiedy słońce odbite na moim nakrapiane przyjaciela, nie mogłem pomóc, ale podziwiam
Dla poprzez przezroczyste wody byłem pewien, czy wierzyć
Czy moje oczy były nadal obciążają co widziałem
Szczególnie po tym wszystkim pojawił się pójść na
Przede mną była ryba, na którego ciało wydaje się być napisane: Don `"
Naykd Poet, 26 stycznia 2012
I sit alone, isolated in my box
The only external sound
The clock’s tic-toc
I ask myself why am I here
Is for the answer that I fear?
Isolation is not a good thing
The inner mind works
And with it – delusions sing
I fear not for my sanity
But more so for my vanity
Of being one with myself
Like a old dusty book
Forgotten on the shelf
I could change – blow this myth
That life is good
And my breath a gift
But to where do I go
Though I long for adventure
My life seems relegated
To this forlorn indenture
________________________________
Siedzę sam, samodzielnie w mojej skrzynce
Tylko zewnętrznego dźwięku
Zegara tic-toc
Zadaję sobie pytanie, dlaczego tu jestem
Czy na odpowiedź, że mam się lękać?
Izolacja nie jest dobrą rzeczą
Wewnętrzna działa umysł
A wraz z nim - urojenia śpiewać
I nie bój się o moje zdrowie psychiczne
Ale bardziej dla mojej próżności
, Że jest jednym z siebie
Podobnie jak stare zakurzone książki
Zapomniałeś na półce
Mogę zmienić - cios ten mit
Że życie jest dobre
A mój oddech prezent
Ale gdzie mam iść
Chociaż tęsknię za przygoda
Moje życie wydaje się zepchnięta
W tym opuszczony Obligacji
Naykd Poet, 26 stycznia 2012
The world is in chaos
It disturbs me so
War is looming
For the future my fear grows
The skies grow darker
With each day’s pass
Will a daily prayer
See the sun shine at last?
It’s in the hands of the scholars
Those who have made this way
Or will lack of wisdom
Make the world pay?
Can one seek shelter
By ignoring the signs
Or will this lead us
Down a path of ruin,
Civilization in decline?
____________________________________
Świat pogrążony jest w chaosie
To mnie niepokoi tak
Wojna jest zagrażającej
W przyszłości mój strach rośnie
Niebo rosnąć ciemniejsze
Z każdym dniem przepustka
Czy codzienna modlitwa
Zobacz świeci słońce w końcu?
To w rękach uczonych
Ci, którzy się w ten sposób
A może brak mądrości
Uczynić świat zapłacić?
Czy można szukać schronienia
Ignorując znaki
A to doprowadzi nas
W dół drogą zagłady,
Cywilizacja w spadku?
Regulamin | Polityka prywatności
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
Poezja
Proza
Fotografia
Grafika
Wideo wiersz
Pocztówka
Dziennik
Książki
Handmade
