Poezja

trzymają się mocno
jedną ręką
zdziwienia które potrzebne
żeby ruszyć
z miejsca
drugą łapią zachwyt
którego nie wyrażą
słowa

pełne przerażenia
oczy
błądzą bezmyślnie
kobiety
w wodzie po kolana
lniane spódnice
zatknięte za pasek
marzenia
zanurzają głęboko
dłonie
szukają pereł
pochylone odsłaniają gładkie uda
i piersi
kołyszą wodą zuchwale
młode
żebro im oddałeś
teraz możesz
popatrzeć