Poezja

Satish Verma


dodane wcześniej pozostałe wiersze dodane później

21 stycznia 2015

DIALOGUE ON NON-DEATH

Drowning her children
back in her womb,
a big tear rolls down the cheek of earth.
She was sitting on broken bones
to watch the terror,
ear for ear to listen,
eye for eye to see.
Hope was becoming ephemeral.

Nostalgia for breathing in,
the scented grains of death’s fruit,
no analogue, no relics of blood
and a ceremony of water, soil and wood.

All gone. It is a battered rubble
back to back, autoclaved, clean.
We walk back, heads bowed, shaven,
absolutely fouled with no immediate answer.

Was there a dialogue on non-death?






Zgłoś nadużycie

 


Regulamin | Polityka prywatności

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1